( ترکیبی از مهارت، دانش، نگرش) و تمرین های مورد نیاز برای دسترسی، تحلیل، ارزیابی، استفاده، تولید و تبادل اطلاعات و دانش به روش های خلاقانه، قانونی و اخلاقی آنان است که به حقوق بشر احترام می گذارد.
افراد با سواد رسانه ای و اطلاعاتی می توانند از منابع و کانال ها ی متنوع رسانهای و اطلاعاتی در زندگی خصوصی، حرفهای و عمومی خود استفاده نماید،
آنها میدانند چه هنگام و به چه اطلاعاتی نیاز دارد و کجا و چگونه اطلاعات را به دست آورند.
آنها این را می فهمد که چه کسی آن اطلاعات و تولید کرده و به چه دلیل این کار را انجام داده است و همینطور از نقشه ها مسئولیت ها و عملکردهای رسانهها، تامین کنندگان اطلاعات و موسسات حفظ اطلاعات آگاه هستند.
آنها میتواند اطلاعات، پیامها، عقاید و ارزش های انتقال یافته از طریق رسانهها و هر نوع تولیدکنندگان محتوا را تحلیل کنند و قادرند اطلاعاتی را که یافته و تولید کرده اند، در برابر مجموعه ای از معیارهای عمومی، شخصی و مبتنی بر متن اعتبار ببخشد،
بنابراین مهارت سواد رسانهای و اطلاعاتی فراتر از فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی بوده و دربرگیرنده یادگیری، تفکر انتقادی و مهارتهای تفسیری در طول و ورای مرزهای حرفه ای ، آموزشی و اجتماعی هستند.
سواد رسانهای و اطلاعاتی به تمام انواع رسانه (شفاهی، چاپی، آنالوگ و دیجیتال) و تمام اشکال و قالب های منابع میپردازد.( بیانیه مسکو ۲۰۱۲